Καλή Ανάσταση αδέλφια

http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/03/blog-post_3432.html

Την οργή την διαδέχτηκε η αγανάκτηση και αυτήν η πίκρα και η θλίψη.Όταν  θα φτάσουμε  στο τέρμα του Αχέροντα θα  τινάξουμε  το λαιμό προς τα πάνω για να πάρουμε τη βαθειά ανάσα που χρειάζεται για να βγεί η κραυγή  "καλή Ανάσταση αδέρφια".

Βάλτε το  video  να παίζει και αφήστε τον καϋμό να βγεί και να γίνει ποτάμι  δυνατό και καθαρτήριο,τό΄χουμε ανάγκη γιατί μας πνίξανε τα βοθρόνερα  απο τους νεοεποχήτικους αποπάτους.

Σήμερα  η ψυχή μας "τω  Άδη προσήγγισεν" και η θλίψη του  χαμού  συνυπάρχει με τον πόνο μιας γέννας.Αυτό που θα γεννηθεί θα είναι  μια μικρή Ελλάδα που θα ψάχνει στα καμμένα για  να βρεί κομάτια απο τη ζωή εκείνης που πέθανε  για  να τη γεννήσει.Και αυτή τη φορά θα τη μεγαλώσουμε  κρυφά μέσα στη καρδιά μας  για να την προστατέψουμε απο εκείνους που βάλθηκαν να την ξεκάνουν.
Καλή Ανάσταση αδέρφια  ,καλή Ανάσταση. 

Κλασσικοπερίπτωση

 Ζωντάνεψε και ξαναπέστα μας παππού Αλέξανδρε!

        

«Η γενεολογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησία κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκε την πείναν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Τότε και τώρα πάντοτε η αυτή. Τότε δια της βίας, τώρα δια του δόλου και δια της…βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δ’ ούτω τους λεγομένους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των…».

  ("Έμποροι  των Εθνών" Νοέμβριος 1882)

«Να παύση π.χ. η συστηματική περιφρόνησις της θρησκείας εκ μέρους πολιτικών ανδρών, επιστημόνων, λογίων, δημοσιογράφων και άλλων. Η λεγομένη ανωτέρα τάξις να συμμορφωθή με τα έθιμα της χώρας, αν θέλη να εγκληματισθή εδώ. Να γίνη προστάτις των πατρίων, και όχι διώκτρια. Να ασπασθή και να εγκολπωθή τας εθνικάς παραδόσεις. Να μη περιφρονή αναφανδόν ό,τι παλαιόν, ό,τι εγχώριον, ό,τι ελληνικόν. Να καταπολεμηθή ο ξενισμός, ο πιθηκισμός, ο φραγκισμός. Να μη νοθεύονται τα θρησκευτικά και τα οικογενειακά έθιμα. Να καλλιεργηθή η σεμνοπρεπής βυζαντινή παράδοσις εις την λατρείαν, εις την διακόσμησιν των ναών, την μουσικήν και την ζωγραφικήν. Να μη μιμώμεθα ούτε τους Παπιστάς και ούτε τους Προτεστάντες. Να μη χάσκωμεν προς τα ξένα. Να στέργωμεν και να τιμώμεν τα πάτρια. Είναι της εσχάτης εθνικής αφιλοτιμίας να έχωμεν κειμήλια και να μη φροντίζωμεν να τα διατηρήσωμεν. Ας σταθμήσωσι καλώς την ευθύνην των, οι έχοντες την μεγίστην ευθύνην».

(1896)