Το σκάκι Βαρθολομαίου - Ιερωνύμου

Το βυζαντινό ζατρίκιον σύμφωνα με ορισμένους μελετητές ταυτίζεται με το σημερινό σκάκι. Αποτελείται από 32 πιόνια που κινούνται πάνω σε 64 τετράγωνα.
Οι δυνατότητες κάθε πιονιού είναι πολλές αλλά ύστερα από κάθε κίνηση πιο σοβαρές είναι οι επιδράσεις του στην αξία των υπολοίπων και σε όλη τη σκακιέρα. Η κίνηση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου να ζητήσει από την Εκκλησία της Ελλάδος την αποστολή του «εκκλήτου» του Μητροπολίτη πρώην Αττικής κ. Παντελεήμονος Μπεζενίτη αποτέλεσε την πρώτη σε μια δραματική παρτίδα ζατρικίου.
Η πρώτη απάντηση του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου χαρακτηρίστηκε «αμυντικού χαρακτήρα» και ορισμένοι προέβλεπαν τελική υποχώρηση. Αλλά στη συνέχεια, με την απόφαση που έλαβε ως πρόεδρος του Δευτεροβάθμιου Εκκλησιαστικού
Δικαστηρίου στηριγμένος στις αποφάσεις του Αρείου Πάγου, έδειξε να «αντεπιτίθεται».
Ο κ. Βαρθολομαίος επιμένει στην εφαρμογή των Ιερών Κανόνων και όλοι αναμένουν να δουν αν θα περάσει στο mind game ή θα πειστεί από όλους όσοι υποστηρίζουν ότι με αυτή την τακτική όταν φτάσει στο τέλος θα έχει πολύ περισσότερες απώλειες παρά οφέλη. Τι χάνει και τι κερδίζει ο Πατριάρχης στο βυζαντινό ζατρίκιον;


ΤΙ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ...
1. Εναν καλό φίλο

«Θα κάνω αυτό που θέλετε, αλλά πλέον να μη με θεωρείτε φίλο» είπε ο Αρχιεπίσκοπος απευθυνόμενος στον Οικουμενικό Πατριάρχη κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας τους. Και πρόκειται για μια φιλία στην οποία είχαν επενδύσει πολλά, και σε ψυχολογικό και σε διοικητικό επίπεδο, οι δύο προκαθήμενοι ύστερα από την «εμφύλια διένεξη» επί αρχιεπισκοπίας Χριστόδουλου.

2.Εναν πολύτιμο σύμμαχο
Τα τελευταία χρόνια η ενότητα στην ελληνόφωνη Ορθοδοξία παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα. «Πόσοι βρέθηκαν δίπλα σας στην Ουκρανία;» ρώτησε ο κ. Ιερώνυμος στην ίδια συνομιλία τον κ.κ. Βαρθολομαίο, δείχνοντάς του ότι δεν πρόκειται να «ρισκάρει» στηρίζοντας τις ενέργειες και τις πράξεις του σε διεθνές επίπεδο. Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη το 2008 στην Ουκρανία προκάλεσε διεθνές επεισόδιο μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, με τον μακαριστό Πατριάρχη Μόσχας Αλέξιο να προειδοποιεί για σχίσμα. Τελικά στο Κίεβο Αλέξιος και Βαρθολομαίος ασπάστηκαν αλλήλους και συλλειτούργησαν.

Αλλά ο κ.κ.

Βαρθολομαίος μέτρησε τους φίλους και τους συμμάχους του, οι οποίοι ήταν ελάχιστοι αφού παρά τις προσπάθειές του στο ταξίδι αυτό τον συνόδευσαν μόνον οι Αρχιεπίσκοποι Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και Αλβανίας κ. Αναστάσιος.

3.Την επιρροή του στην Ιεραρχία

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είδε τη δημοτικότητά του να αυξάνεται στο εσωτερικό της Ιεραρχίας της Ελλάδος καθώς πολλοί αρχιερείς, έχοντας προσωπικές, διοικητικές αλλά και θεολογικές αντιπαραθέσεις με τον μακαριστό Χριστόδουλο , προσέφευγαν στο Φανάρι.
Ετσι το 2003 και το 2004, που ο «εμφύλιος πόλεμος» μεταξύ των δύο Εκκλησιών «μαινόταν», ο κ.κ. Βαρθολομαίος κέρδισε τις εντυπώσεις. Σήμερα τα δεδομένα της σκακιέρας αλλάζουν.
Οπως επισημαίνουν αρχιερείς, δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται διόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος σε συνέντευξή του στο εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων «Ρομφαία» δήλωσε ότι το μόνο που θα μείνει από όλη αυτή την υπόθεση του εκκλήτου είναι «η πικρία για τη στάση του Πατριαρχείου. Ασήμαντες διοικητικές διεκδικήσεις, αδικαιολόγητη καχυποψία,ανυπολόγι- στες ποιμαντικές συνέπειες,τεράστιος σκανδαλισμός».

4.Την επίλυση προβλημάτων
Ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά την εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τον Φεβρουάριο του 2008, ο κ. Ιερώνυμος επισκέφθηκε το Φανάρι, όπου και συμφωνήθηκε, μεταξύ άλλων, η αλλαγή του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος αποτελεί και νόμο του ελληνικού κράτους, ώστε να εγγραφούν όλοι οι όροι της Πατριαρχικής Πράξης του 1928, με την οποία το Φανάρι παραχώρησε στην Εκκλησία της Ελλάδος τη διοίκηση των λεγομένων Νέων Χωρών.

5.Τις σχέσεις με την κυβέρνηση
Η σύγκρουση για το έκκλητο δεν φαίνεται να επιδοκιμάζεται από την ελληνική κυβέρνηση. Κυβερνητικά στελέχη, τα οποία και στην προηγούμενη σύγκρουση δήλωναν ότι δεν έχει δίκιο μόνο ο κ.κ. Βαρθολομαίος, τώρα δείχνουν να ενισχύουν τις ενστάσεις τους εφόσον πλέον εμφανίζεται άτεγκτος ακόμη και έναντι του φίλου του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου.
...ΚΑΙ ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ
1. Το έκκλητο

Υστερα από 100 και πλέον χρόνια, για πρώτη φορά θα εκδικάσει για την έκκλητη προσφυγή ενός πρώην ιεράρχη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και επί αρχιεπισκοπίας Χρυσόστομου Χατζησταύρου, ενός αρχιερέα προερχόμενου από τα σπλάχνα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τη δεκαετία του 1960 δεν εστάλη στο Φανάρι το έκκλητο του Μητροπολίτη Δράμας Φιλίππου.

2.Την αναγνώριση προνομίων

Η αναγνώριση από την Εκκλησία της Ελλάδος της εκδίκασης σε τρίτο βαθμό μιας δικαστικής υπόθεσης μπορεί να αποτελέσει σημαντικό προηγούμενο. Ετσι, στην περίπτωση που κάποιος καταδικασμένος ιεράρχης, από τις παγωμένες στέπες της Ρωσίας ως την καυτή έρημο της Σαχάρας, το θελήσει, θα ενθαρρυνθεί να προσφύγει στο Φανάρι για να δικαστεί. Αυτό σημαίνει ότι το Πατριαρχείο, εκτός από τη σύγκληση των Πανορθοδόξων Συνόδων, θεωρητικά αποκτά ακόμη ένα προνόμιο: του «ανώτατου δικαστή» και του τελικού κριτή όλων των ζητημάτων, ακόμη και των κοσμικών δικαστικών υποθέσεων.
Βεβαίως πολλοί διευκρινίζουν ότι πρόκειται για ένα θεωρητικό προνόμιο, αφού πολύ δύσκολα ο Πατριάρχης Μόσχας θα δεχθεί να εκδικαστεί η υπόθεση ενός αρχιερέα από το Φανάρι αν έχει καταδικαστεί από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας και έχει κριθεί έκπτωτος από την Εκκλησία της Ρωσίας.

3.Την ενίσχυση του προφίλ του
Με την επιμονή του στην τήρηση των Ιερών Κανόνων ενισχύει το προφίλ του σκληρού υποστηρικτή των δικαίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που δεν φείδεται να συγκρουστεί με τους νόμους, του οιουδήποτε κράτους, όπως τόνισε σε ανακοίνωση, και να πικράνει έναν πιστό του φίλο.
Βήμα 14/3