Πρόθυμος να πολεμήσει ο Γιώργος για την πατρίδα του (βλ. ΗΠΑ), αλλά όχι για την Ελλάδα

Πρόθυμος να πολεμήσει ο Γιώργος, αλλά όχι για την Ελλάδα 

Η προθυμία της Ελληνικής κυβέρνησης, να συμμετάσχει στην συμμαχία των πρόθυμων να επιτεθούν κατά της Λιβύης ίσως αποτελεί το κομβικό εκείνο στοιχείο στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουν οι Έλληνες πολίτες, προκειμένου να μπορέσουν να οδηγηθούν σε συμπεράσματα γύρω από την γενικότερη στάση τόσο της κυβέρνησης, όσο και του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.

Ο πρόθυμος, λοιπόν, αμερικανοτραφής κοσμοπολίτης, αποφάσισε να εμπλακεί η Ελλάδα σε έναν πόλεμο που δεν είναι δικός της.
Ιστορικά, μάλιστα, η Ελλάδα αποτελεί φίλη χώρα προς τους Άραβες και η ξαφνική αλλαγή πλεύσης, 180 μοιρών, προβληματίζει σοβαρά, αφού η ίδια η Ελληνική κυβέρνηση δεν δείχνει να είναι διατεθειμένη να υπερασπιστεί με την ίδια θέρμη τα Ελληνικά χωρικά ύδατα (βλ. πρόσφατη -προ ημερών- διέλευση και παραβίαση των Ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκική φρεγάτα έξω από την Εύβοια), έχει εγκαταλείψει την υπεράσπιση του εθνικού εναέριου χώρου σχεδόν του μισού Αιγαίου, ενώ ταυτόχρονα δεν δείχνει καμία διάθεση υπεράσπισης εθνικών εδαφικών και οικονομικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή του Καστελόριζου...

Πώς και γιατί, λοιπόν, ο Γιώργος Παπανδρέου "έτρεξε" να εναγκαλιστεί με τους "πρόθυμους" αποικιοκράτες και στρατοκράτες κατά του Καντάφι;

Ποιό συμφέρον και ποιά ανάγκη είναι άραγε αυτή που κάνει τον Γιώργο Παπανδρέου να ξεχνάει τον φίλο και ομοϊδεάτη σοσιαλιστή Μουαμάρ Καντάφι και να τοποθετεί την Ελλάδα ως επιτιθέμενη χώρα κατά της Λιβύης;

Γιατί ο ανθρωπιστής Παπανδρέου υποστηρίζει την εμπλοκή της Ελλάδας, σε έναν πόλεμο συμφερόντων που απέχουν από τα Ελληνικά συμφέροντα, αλλά και από την γενικότερη Ελληνική φιλοσοφία περί στρατιωτικής-πολεμικής εμπλοκής;

Οι ερωτήσεις, όσο ειρωνικές και αν χαρακτηρίζονται, δεν παύουν παρά να είναι πραγματικές και οφείλει ο Γιώργος Παπανδρέου να απαντήσει, επειδή εμπλέκει την Ελλάδα σε έναν πόλεμο, για τον οποίο πολλές χώρες έχουν εκφράσει τις σοβαρές τους επιφυλάξεις.

Προφανώς ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν έχει τις ίδιες αναστολές στο να βοηθήσει η χώρα μας μία καταδρομική επιδρομή που αποβλέπει στην αποψίλωση του εθνικού πλούτου της Λιβύης, εκτός και εάν έχει λάβει διαβεβαιώσεις πως δεν θα σκοτωθούν (έχουν ήδη σκοτωθεί) άμαχοι πολίτες ή πως δεν πρόκειται να "βάλουν χέρι" οι στρατοκράτες στα πετρέλαια της Λιβύης...!

Η αιτιολόγηση της συμμετοχής της χώρας μας ως Νατοϊκής, μάλλον δεν μπορεί να αιτιολογήσει το ηθικό μέρος της πρωθυπουργικής απόφασης περί στρατιωτικής συμμετοχής, αφού το Μέγαρο Μαξίμου θα μπορούσε να προβάλει ως πρόφαση μίας άρνησης την δυσχερέστατη οικονομική κατάσταση της Ελλάδας.

Αλλά, "σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός..."! Σε εμάς μένει να ανακαλύψουμε ποιός είναι η νύφη και ποιός ο γαμπρός. Όσο γι αυτόν που πληρώνει τον "γάμο", τον γνωρίζουμε πολύ καλά, αφού η συμμετοχή της Ελλάδας στην στρατιωτική επίθεση κατά της Λιβύης -σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας- θα κοστίσει στους Έλληνες φορολογούμενους 1 εκατομμύριο ευρώ ημερησίως...

Κωνσταντίνος Μιχαήλ