Αυτό το Πάσχα μας μεταγγίζει την ατμόσφαιρα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» και μας κάνει να νοιώσουμε την ψυχολογία των ανθρώπων της Εξόδου του Μεσολογγίου. Μας δίνει την αίσθηση ότι είμαστε πολιορκημένοι μέσα στην Πατρίδα μας, όχι από ένα βάρβαρο εχθρό, που ξέρουμε πως δεν μπορεί να συγκριθεί με την Αλήθεια της Παραδόσεώς μας αλλά πολιορκημένοι από ένα ύπουλο εχθρό που θαυμάζουν και υπηρετούν, αυτοί που μας κυβερνούν.
Τώρα, ο εχθρός βρίσκεται μέσα, εντός των τειχών, ντυμένος με τα διακριτικά του Έλληνα, χωρίς, όμως, την ψυχή και την πίστη του Έλληνα. Γι’ αυτό δεν νοιώθουμε την χαρά και τον ενθουσιασμό των Ελεύθερων Πολιορκημένων, που μάχονταν έναν αλλόθρησκο και αλλόφυλο εχθρό, αλλά τη θλίψη και το ψυχικό βάρος αυτού που πρέπει να αντιμετωπίση τον ίδιο του τον αδελφό, τον συνέλληνα, που συντάχθηκε σε όλα με τον εχθρό της Αλήθειας και ταυτίσθηκε με το ήθος του.
Τώρα, νοιώθουμε απόλυτα τον ψαλμωδό: «Ει ο εχθρός ωνείδισέ με, υπήνεγκα αν, και ει ο μισών επ’ εμέ εμεγαλορρημόνησεν εκρύβην αν απ’ αυτού, συ δε άνθρωπε ισόψυχε, ηγεμών μου και γνωστέ μου, ος επί το αυτό εγλύκανάς με εδέσματα, εν τω οίκω του Θεού επορεύθημεν εν ομονοί»!
Αυτό το Πάσχα μας βρίσκει θορυβημένους, αμήχανους, φοβισμένους, γιατί δεν ξέρουμε, ούτε μπορούμε να υποψιασθούμε τι μας ξημερώνει η αυριανή ημέρα. Το μόνο που