Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΕΚ» που κυκλοφόρησε στις 23 Ιανουαρίου 2010 και μπορεί να χαρακτηριστεί προφητικό αφού αναφέρεται στα περιστατικά που προηγήθηκαν και οδήγησαν στα γεγονότα του Σαββάτου στους Αμπελοκήπους.
Πληροφορηθήκαμε το περιστατικό την προηγούμενη εβδομάδα. "Ομάδα κρούσης" με "αντιρατσιστικές", "αντιφασιστικές" και λοιπές απόψεις, που συνάδουν απόλυτα με τις κινήσεις της σοσιαλιστικής κυβέρνησης μετέβη σε... σχολείο (!) για να τρομοκρατήσει... μαθητές!
Όχι, δεν είναι αστείο. Φτάσανε να πηγαίνουν και σε... σχολεία, οι επονομαζόμενοι "αντιφά". Μαζεύτηκαν από όσα μάθαμε καμιά 30αριά μαντράχαλοι, κοντά στα 30, μάλλον από αυτούς τους αιώνιους φοιτητές, τους οποίους σιτίζουν κάποιοι έρμοι πατεράδες και μανάδες και "μπούκαραν" σε σχολείο των Αμπελοκήπων, φέροντες κράνη και τον λοιπό σχετικό εξοπλισμό, με σκοπό να... τρομοκρατήσουν τους μαθητές. Έφεραν ως υπογραφή την ένδειξη "αντιφά".
Τι είναι όμως αυτοί οι "αντιφά"; Ο όρος είναι σύντμηση από το "αντιφασιστική δράση" μια μόδα που ξεκίνησε από το εξωτερικό και έχει έλθει εδώ και αρκετά χρόνια στην χώρα μας. Ας δούμε πώς περιγράφουν τους "αντιφά" κάποιοι που έχουν λάβει... γνώση των δραστηριοτήτων τους: "Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια πολιτικές οργανώσεις (ή και ομάδες κρούσης), οι οποίες αυτοπροσδιορίζονται ως antifa, δηλαδή ως «αντιφασιστικές», «αντιρατσιστικές» και «αντιναζιστικές». Κάποιες από αυτές μας είναι γνωστές για τη συμμετοχή μελών τους σε πορείες συνοδευόμενες από επεισόδια, τραμπουκισμούς και βανδαλισμούς στις μεγάλες πόλεις, στα οποία αποδίδεται εσφαλμένα ο όρος «αναρχικοί» ή «αντιεξουσιαστές». Πρόκειται στην πραγματικότητα για δραστηριοποίηση παρακρατικών μηχανισμών που προσπαθούν μέσα από ποικίλες «παρεμβάσεις» να προπαγανδίσουν το πνεύμα της εθνοφοβίας, του αντιπατριωτισμού και του κοσμοπολιτισμού και να προαγάγουν την εδραίωση της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας. Σύμφωνα με τις ελιτίστικες αντιλήψεις τους ο λαός μας χρειάζεται μία ριζική αναμόρφωση, ώστε να σκέφτεται και να λειτουργεί «πολιτικά ορθά» ("politically correct"), υιοθετώντας τις «αξίες» άλλοτε του «αναρχισμού» και άλλοτε της «αστικής δημοκρατίας» και μάλιστα της πλέον στυγνής εκδοχής της: αυτής της απροκάλυπτης καταπάτησης της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της άρνησης του δικαιώματος των λαών στην εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση." "Κώστας Αθανασίου, περιοδικό Ρεσάλτο".
Το σχολείο στους Αμπελοκήπους
Δεν ήταν η πρώτη φορά, αυτή την χρονιά, που η συγκεκριμένη ομάδα "επισκέφθηκε" το σχολείο. Ήταν η τρίτη. Τα ερωτήματα βρίσκονται όμως αλλού. Σύμφωνα με καταγγελίες μαθητών, οι συγκεκριμένοι τύποι, που καμία σχέση δεν έχουν - προφανέστατα- με το σχολικό περιβάλλον, μπήκαν στο προαύλιο του σχολείου.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι την πρώτη φορά που είχαν "επισκεφθεί" το σχολείο, είχαν επιτεθεί κατά ενός μαθητή, τον οποίο και χτύπησαν. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε, πώς οι υπεύθυνοι του σχολείου, τους επέτρεψαν να μπούν στο προαύλιο. Για να πάρουμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, βρεθήκαμε στον χώρο του σχολείου και μιλήσαμε τόσο με μαθητές, όσο και με την διευθύντρια του σχολείου. Και ενώ οι πρώτοι επιβεβαίωσαν τις πληροφορίες και μιλήσαμε ακόμη και με τον μαθητή στον οποίο επιτέθηκαν, η διευθύντρια δεν θέλησε να μας μιλήσει, αρνούμενη το ο,τιδήποτε είχε συμβεί. Στις επίμονες ερωτήσεις μας, μας απάντησε ότι τίποτε δεν είχε γίνει στο σχολείο της. Γνωρίζει όμως τι σημαίνει "αντιφά"; Γνωρίζει ποιά είναι η δράση τους; Και πώς προστατεύει τους μαθητές του σχολείου της; Σίγουρα όχι με την άρνηση της πραγματικότητας.
Διαβάσαμε πιο πάνω για την "κοινωνική δράση" της αντιφά. Πώς μεταφράζεται όμως αυτή η θεωρητική ανάλυση, επί τη πράξει; Στην καθημερινότητα; Τι ακριβώς έγινε στο σχολείο των Αμπελοκήπων; Ο γράφων έχει μία με δύο φορές, τύχει να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με την δράση των ομάδων "αντιφά" και τα αποτελέσματά της.
Η πρώτη φορά ήταν όταν ήμουν και εγώ σε ένα σχολείο των Αμπελοκήπων, συγκεκριμένα στο 3ο Γενικό τότε Λύκειο, σήμερα 10ο Ενιαίο, από ό,τι ξέρω. Ένα συνηθισμένο πρωινό, καθώς πήγαινα προς το σχολείο, στρίβοντας την γωνία, είδα ένα πλήθος. 70 με 80 άτομα, που σαφώς ουδεμία σχέση είχαν με το σχολικό περιβάλλον, ηλικίας 25 έως και 50 περίπου ετών με κράνη, ρόπαλα και κάποια φυλλάδια (μάλλον για το ξεκάρφωμα) διασκορπισμένα σε ομάδες των δέκα ατόμων, έκαναν κάτι σαν περίπολο. Σποραδικά χτυπούσαν κάποιο παιδί του σχολείου, εάν έβλεπαν κάποιο σηματάκι στην τσάντα ή στα ρούχα του ή κάποια ελληνική σημαία.
Ταυτόχρονα, κάποιοι από αυτούς, έγραφαν - 8 το πρωί δίπλα από την κατοικία του Αμερικανού πρέσβη - συνθήματα στους τοίχους του σχολείου. Δεν άργησαν να ξεσπάσουν κάποιες μικροφασαρίες, καθώς κάποια παιδιά μέσα από το σχολείο τους πέταξαν κάποιο νεράντζι ή κάτι τέτοιο. Την πλήρωσαν κάποια άλλα παιδιά, που έτυχε και ήταν απ' έξω. Βέβαια, ως... ατίθασοι τότε νεαροί και εμείς, δεν μπορώ να πώ ότι "τρομοκρατηθήκαμε" ιδιαίτερα, και μάλλον τους... κοροϊδεύαμε τις επόμενες ημέρες, που χρειάστηκε να μαζευτούν εβδομήντα άτομα, για να έλθουν το πρωί στο σχολείο μας.
Η δεύτερη φορά, που σχετίστηκα με τους "αντιφά" όμως, πρέπει να πω ότι ήταν πολύ πιο σοβαρή. Ήταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου βρέθηκα, για να κάνω ένα ρεπορτάζ, σχετικά με την επίθεσή τους σε ένα παιδί ηλικίας δεκαεπτά ετών, στο Γαλάτσι. Μιλώντας με τους γιατρούς, έμαθα ότι ο πιτσιρικάς ίσως και να μην... επιβίωνε, από την «επίσκεψη» των αντιφάδων, καθώς είχε δεχτεί στο κεφάλι χτυπήματα με σφυριά, βαριοπούλες, ακόμη και... πριόνια. 20 με 30 "αντιφά" είχαν πέσει σε ένα δεκαεπτάχρονο και τον χτυπούσαν. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για "βία" μεταξύ άκρων, θα μπορούσε να πει πολλά. Η αλήθεια όμως, είναι ότι η βία και συγκεκριμένα η πολιτική βία, εναντίον κάθε αντίθετου, είναι δομικό κομμάτι της "αντιφασιστικής δράσης".
Ας δούμε τι γράφουν οι ίδιοι, στον "οδηγό δραστηριότητάς" τους, στο σουηδικό παράρτημα της "αντιφά": "H βία είναι η μέθοδός μας, για να σταματήσουμε τους φασίστες... Σημάδεψε στο πρόσωπο, το ηλιακό πλέγμα (ευαίσθητο σημείο του θώρακα) ή τα γεννητικά όργανα". Πιο κάτω λέει: "Κορόιδεψε όσο το δυνατόν περισσότερο. Είναι καλύτερο να επιτεθείς δέκα εναντίον ενός, με σιδερένια ρόπαλα, μάσκες και καλά παπούτσια. Το "θύμα" πρέπει να πέσει κάτω κατευθείαν, έτσι ώστε να μπορείς να το κλωτσάς με ασφάλεια". Εδώ πρέπει να τονίσουμε, ότι στο εξωτερικό πολλά κόμματα ακόμη και της άκρας αριστεράς, έχουν διακόψει κάθε σχέση με τις ομάδες "αντιφά", αναγνωρίζοντας τον εγκληματικό τους χαρακτήρα. Δυστυχώς στην Ελλάδα, "πριμοδοτούνται" από πολλούς.
Στην χώρα μας, η "αντιφά" λειτουργεί με βάση συγκεκριμένους πυρήνες, ανά περιοχή, κυρίως στην Αθήνα. Μπορείτε να τους αναγνωρίσετε από τα διακριτικά λατινικά γράμματα, αμέσως μετά την λέξη "αντιφά". Η λίστα μελών τους, προέρχεται από διαφορετικές αριστερίστικες οργανώσεις, πολλές από τις οποίες υποδύονται τις "μη -βίαιες" την ίδια ώρα, που μέλη τους συμμετέχουν σε αυτές τις καθαρά στρατιωτικού τύπου ομάδες.
Και φυσικά, οι ίδιες οργανώσεις, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμπαρίστανται, με αυτούς τους εγκληματίες, σε κοινές εκδηλώσεις, όπως λόγου χάριν στα επεισόδια που έλαβαν χώρα στον Άγιο Παντελεήμονα.
Πληροφορηθήκαμε το περιστατικό την προηγούμενη εβδομάδα. "Ομάδα κρούσης" με "αντιρατσιστικές", "αντιφασιστικές" και λοιπές απόψεις, που συνάδουν απόλυτα με τις κινήσεις της σοσιαλιστικής κυβέρνησης μετέβη σε... σχολείο (!) για να τρομοκρατήσει... μαθητές!
Όχι, δεν είναι αστείο. Φτάσανε να πηγαίνουν και σε... σχολεία, οι επονομαζόμενοι "αντιφά". Μαζεύτηκαν από όσα μάθαμε καμιά 30αριά μαντράχαλοι, κοντά στα 30, μάλλον από αυτούς τους αιώνιους φοιτητές, τους οποίους σιτίζουν κάποιοι έρμοι πατεράδες και μανάδες και "μπούκαραν" σε σχολείο των Αμπελοκήπων, φέροντες κράνη και τον λοιπό σχετικό εξοπλισμό, με σκοπό να... τρομοκρατήσουν τους μαθητές. Έφεραν ως υπογραφή την ένδειξη "αντιφά".
Τι είναι όμως αυτοί οι "αντιφά"; Ο όρος είναι σύντμηση από το "αντιφασιστική δράση" μια μόδα που ξεκίνησε από το εξωτερικό και έχει έλθει εδώ και αρκετά χρόνια στην χώρα μας. Ας δούμε πώς περιγράφουν τους "αντιφά" κάποιοι που έχουν λάβει... γνώση των δραστηριοτήτων τους: "Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια πολιτικές οργανώσεις (ή και ομάδες κρούσης), οι οποίες αυτοπροσδιορίζονται ως antifa, δηλαδή ως «αντιφασιστικές», «αντιρατσιστικές» και «αντιναζιστικές». Κάποιες από αυτές μας είναι γνωστές για τη συμμετοχή μελών τους σε πορείες συνοδευόμενες από επεισόδια, τραμπουκισμούς και βανδαλισμούς στις μεγάλες πόλεις, στα οποία αποδίδεται εσφαλμένα ο όρος «αναρχικοί» ή «αντιεξουσιαστές». Πρόκειται στην πραγματικότητα για δραστηριοποίηση παρακρατικών μηχανισμών που προσπαθούν μέσα από ποικίλες «παρεμβάσεις» να προπαγανδίσουν το πνεύμα της εθνοφοβίας, του αντιπατριωτισμού και του κοσμοπολιτισμού και να προαγάγουν την εδραίωση της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας. Σύμφωνα με τις ελιτίστικες αντιλήψεις τους ο λαός μας χρειάζεται μία ριζική αναμόρφωση, ώστε να σκέφτεται και να λειτουργεί «πολιτικά ορθά» ("politically correct"), υιοθετώντας τις «αξίες» άλλοτε του «αναρχισμού» και άλλοτε της «αστικής δημοκρατίας» και μάλιστα της πλέον στυγνής εκδοχής της: αυτής της απροκάλυπτης καταπάτησης της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της άρνησης του δικαιώματος των λαών στην εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση." "Κώστας Αθανασίου, περιοδικό Ρεσάλτο".
Το σχολείο στους Αμπελοκήπους
Δεν ήταν η πρώτη φορά, αυτή την χρονιά, που η συγκεκριμένη ομάδα "επισκέφθηκε" το σχολείο. Ήταν η τρίτη. Τα ερωτήματα βρίσκονται όμως αλλού. Σύμφωνα με καταγγελίες μαθητών, οι συγκεκριμένοι τύποι, που καμία σχέση δεν έχουν - προφανέστατα- με το σχολικό περιβάλλον, μπήκαν στο προαύλιο του σχολείου.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι την πρώτη φορά που είχαν "επισκεφθεί" το σχολείο, είχαν επιτεθεί κατά ενός μαθητή, τον οποίο και χτύπησαν. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε, πώς οι υπεύθυνοι του σχολείου, τους επέτρεψαν να μπούν στο προαύλιο. Για να πάρουμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, βρεθήκαμε στον χώρο του σχολείου και μιλήσαμε τόσο με μαθητές, όσο και με την διευθύντρια του σχολείου. Και ενώ οι πρώτοι επιβεβαίωσαν τις πληροφορίες και μιλήσαμε ακόμη και με τον μαθητή στον οποίο επιτέθηκαν, η διευθύντρια δεν θέλησε να μας μιλήσει, αρνούμενη το ο,τιδήποτε είχε συμβεί. Στις επίμονες ερωτήσεις μας, μας απάντησε ότι τίποτε δεν είχε γίνει στο σχολείο της. Γνωρίζει όμως τι σημαίνει "αντιφά"; Γνωρίζει ποιά είναι η δράση τους; Και πώς προστατεύει τους μαθητές του σχολείου της; Σίγουρα όχι με την άρνηση της πραγματικότητας.
Διαβάσαμε πιο πάνω για την "κοινωνική δράση" της αντιφά. Πώς μεταφράζεται όμως αυτή η θεωρητική ανάλυση, επί τη πράξει; Στην καθημερινότητα; Τι ακριβώς έγινε στο σχολείο των Αμπελοκήπων; Ο γράφων έχει μία με δύο φορές, τύχει να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με την δράση των ομάδων "αντιφά" και τα αποτελέσματά της.
Η πρώτη φορά ήταν όταν ήμουν και εγώ σε ένα σχολείο των Αμπελοκήπων, συγκεκριμένα στο 3ο Γενικό τότε Λύκειο, σήμερα 10ο Ενιαίο, από ό,τι ξέρω. Ένα συνηθισμένο πρωινό, καθώς πήγαινα προς το σχολείο, στρίβοντας την γωνία, είδα ένα πλήθος. 70 με 80 άτομα, που σαφώς ουδεμία σχέση είχαν με το σχολικό περιβάλλον, ηλικίας 25 έως και 50 περίπου ετών με κράνη, ρόπαλα και κάποια φυλλάδια (μάλλον για το ξεκάρφωμα) διασκορπισμένα σε ομάδες των δέκα ατόμων, έκαναν κάτι σαν περίπολο. Σποραδικά χτυπούσαν κάποιο παιδί του σχολείου, εάν έβλεπαν κάποιο σηματάκι στην τσάντα ή στα ρούχα του ή κάποια ελληνική σημαία.
Ταυτόχρονα, κάποιοι από αυτούς, έγραφαν - 8 το πρωί δίπλα από την κατοικία του Αμερικανού πρέσβη - συνθήματα στους τοίχους του σχολείου. Δεν άργησαν να ξεσπάσουν κάποιες μικροφασαρίες, καθώς κάποια παιδιά μέσα από το σχολείο τους πέταξαν κάποιο νεράντζι ή κάτι τέτοιο. Την πλήρωσαν κάποια άλλα παιδιά, που έτυχε και ήταν απ' έξω. Βέβαια, ως... ατίθασοι τότε νεαροί και εμείς, δεν μπορώ να πώ ότι "τρομοκρατηθήκαμε" ιδιαίτερα, και μάλλον τους... κοροϊδεύαμε τις επόμενες ημέρες, που χρειάστηκε να μαζευτούν εβδομήντα άτομα, για να έλθουν το πρωί στο σχολείο μας.
Η δεύτερη φορά, που σχετίστηκα με τους "αντιφά" όμως, πρέπει να πω ότι ήταν πολύ πιο σοβαρή. Ήταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου βρέθηκα, για να κάνω ένα ρεπορτάζ, σχετικά με την επίθεσή τους σε ένα παιδί ηλικίας δεκαεπτά ετών, στο Γαλάτσι. Μιλώντας με τους γιατρούς, έμαθα ότι ο πιτσιρικάς ίσως και να μην... επιβίωνε, από την «επίσκεψη» των αντιφάδων, καθώς είχε δεχτεί στο κεφάλι χτυπήματα με σφυριά, βαριοπούλες, ακόμη και... πριόνια. 20 με 30 "αντιφά" είχαν πέσει σε ένα δεκαεπτάχρονο και τον χτυπούσαν. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για "βία" μεταξύ άκρων, θα μπορούσε να πει πολλά. Η αλήθεια όμως, είναι ότι η βία και συγκεκριμένα η πολιτική βία, εναντίον κάθε αντίθετου, είναι δομικό κομμάτι της "αντιφασιστικής δράσης".
Ας δούμε τι γράφουν οι ίδιοι, στον "οδηγό δραστηριότητάς" τους, στο σουηδικό παράρτημα της "αντιφά": "H βία είναι η μέθοδός μας, για να σταματήσουμε τους φασίστες... Σημάδεψε στο πρόσωπο, το ηλιακό πλέγμα (ευαίσθητο σημείο του θώρακα) ή τα γεννητικά όργανα". Πιο κάτω λέει: "Κορόιδεψε όσο το δυνατόν περισσότερο. Είναι καλύτερο να επιτεθείς δέκα εναντίον ενός, με σιδερένια ρόπαλα, μάσκες και καλά παπούτσια. Το "θύμα" πρέπει να πέσει κάτω κατευθείαν, έτσι ώστε να μπορείς να το κλωτσάς με ασφάλεια". Εδώ πρέπει να τονίσουμε, ότι στο εξωτερικό πολλά κόμματα ακόμη και της άκρας αριστεράς, έχουν διακόψει κάθε σχέση με τις ομάδες "αντιφά", αναγνωρίζοντας τον εγκληματικό τους χαρακτήρα. Δυστυχώς στην Ελλάδα, "πριμοδοτούνται" από πολλούς.
Στην χώρα μας, η "αντιφά" λειτουργεί με βάση συγκεκριμένους πυρήνες, ανά περιοχή, κυρίως στην Αθήνα. Μπορείτε να τους αναγνωρίσετε από τα διακριτικά λατινικά γράμματα, αμέσως μετά την λέξη "αντιφά". Η λίστα μελών τους, προέρχεται από διαφορετικές αριστερίστικες οργανώσεις, πολλές από τις οποίες υποδύονται τις "μη -βίαιες" την ίδια ώρα, που μέλη τους συμμετέχουν σε αυτές τις καθαρά στρατιωτικού τύπου ομάδες.
Και φυσικά, οι ίδιες οργανώσεις, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμπαρίστανται, με αυτούς τους εγκληματίες, σε κοινές εκδηλώσεις, όπως λόγου χάριν στα επεισόδια που έλαβαν χώρα στον Άγιο Παντελεήμονα.
Δημήτρης Παπαγεωργίου
elkosmos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου