«Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά. Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά.» Φώτης Κόντογλου - Παράδοση

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Μεταμοσχεύσεις: εμπορευματοποίηση της ανθρώπινης ζωής


Μετά τη θύελλα των αντιδράσεων που συνάντησε το προσχέδιο του υπουργείου Υγείας για τις μεταμοσχεύσεις από τους πλέον αρμόδιους και ευαισθητοποιημένους φορείς, όπως ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων ΕΟΜ (παραιτήθηκε ο πρόεδρός του), αλλά και από συλλόγους μεταμοσχευθέντων, θα περίμενε κανείς την εξάλειψη ή τροποποίηση των ρυθμίσεων εκείνων που αποτέλεσαν τα σημεία έντονης αντιπαράθεσης και κριτικής.
Στο νομοσχέδιο όμως που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, τα επίμαχα άρθρα παραμένουν στο σύνολό τους ανέπαφα και προβλέπουν:

α) Τη δυνατότητα να γίνεται μεταμόσχευση οργάνων από ζώντα δότη «σε πρόσωπο με το οποίο έχει προσωπική σχέση και συνδέεται συναισθηματικά».
β) Θεσπίζεται η «εικαζόμενη συναίνεση».
γ) Θεσμοθετείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα η δυνατότητα αφαίρεσης οργάνων σε ιδιωτικές κλινικές.

δ) Δίνεται η δυνατότητα ο ΕΟΜ «να μεταβιβάσει σε άλλο φορέα, που εποπτεύεται από το υπουργείο Υγείας ή που κρίνεται κατάλληλος, μέρος ή το σύνολο των καθηκόντων του», χωρίς να διευκρινίζονται οι φορείς ούτε οι λόγοι πιθανής μεταβίβασης των αρμοδιοτήτων του ΕΟΜ σε αυτούς.
ε) Διατηρούνται οι ιδιωτικές τράπεζες Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος, οι οποίες κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτα, εξαπατώντας ουσιαστικά τους γονείς που τις επιλέγουν δημιουργώντας ψευδείς προσδοκίες για τα οφέλη του Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος (ΟπΑ) στην αυτόλογη χρήση.
Σημειωτέον ότι στην Ελλάδα έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό παγκοσμίως κατά αναλογία πληθυσμού Ιδιωτικών Τραπεζών ΟπΑ.

Παράλληλα με μια πληθώρα τροπολογιών που κατατίθενται επί του κατά τα άλλα νομοσχεδίου για τις μεταμοσχεύσεις, αλλοιώνεται ακόμα περισσότερο ο δημόσιος χαρακτήρας του συστήματος υγείας. Συγκεκριμένα προωθείται η εισβολή ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στα δημόσια νοσοκομεία, η χορήγηση άδειας λειτουργίας ιδιωτικών ιατρείων στους πανεπιστημιακούς ιατρούς της περιφέρειας με σκέψη για επέκταση σε όλους τους ιατρούς του ΕΣΥ, η ίδρυση ιδιωτικών μονάδων ημερήσιας νοσηλείας, η κατάργηση της συνταγογράφησης μιας σειράς φαρμάκων για τη θεραπεία σοβαρών ασθενειών κ.ά.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το υπουργείο Υγείας και στον κρίσιμο τομέα των μεταμοσχεύσεων ακολουθεί την «πεπατημένη». Αντί να ενισχύσει με πόρους και εκπαιδευμένο προσωπικό τον ΕΟΜ και τις δομές που στηρίζουν τη μεταμόσχευση στο πλαίσιο του ΕΣΥ (Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, ΕΚΑΒ κ.ά.), ανοίγει απροκάλυπτα τον δρόμο στον ιδιωτικό τομέα και ενισχύει τη ζώσα μεταμόσχευση, σε αντίθετη με τη βασική διακηρυγμένη κατεύθυνση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, για αύξηση των πτωματικών μεταμοσχεύσεων.

Με την αμφιλεγόμενη διεύρυνση του κύκλου ζώντων δοτών, διευκολύνεται η δυνατότητα οικονομικής συναλλαγής ανάμεσα σε ζώντες δότες οργάνων και ασθενείς, γεγονός που στις παρούσες συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού, θα οδηγήσει στην εμπορία ανθρώπινων οργάνων. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Βραζιλία το ποσοστό ζώσας μεταμόσχευσης κυμαίνεται περίπου στο 90%, όταν στη Γαλλία δεν ξεπερνά το 10%.
Τα ποσοστά πτωματικής μεταμόσχευσης στη χώρα μας είναι πολύ χαμηλά (μόλις το 1% του πληθυσμού είναι δωρητές οργάνων).

Συνήθως, για την αρνητική αυτή κατάσταση ενοχοποιούνται οι πολίτες, στους οποίους αποδίδονται συντηρητικά ανακλαστικά, θρησκευτικές προκαταλήψεις ή αδιαφορία. Στην πραγματικότητα, η βασική αιτία της μικρής συμμετοχής στη δωρεά οργάνων βρίσκεται στην ανυπαρξία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης προσέλκυσης εθελοντών δωρητών. Απουσιάζει παντελώς ένα δίκτυο που θα απλώνεται από το σχολείο και θα φτάνει στις μονάδες εντατικής θεραπείας και μέσω της εκπαίδευσης, της ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, θα υποστηρίζει τον θεσμό της δωρεάς οργάνων, με συνέχεια και συνέπεια.

Με το νομοσχέδιο του υπ. Υγείας για τις μεταμοσχεύσεις επιχειρείται να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα με τον πλέον ανορθόδοξο και βίαιο τρόπο: εάν δεν δηλώσει κάποιος ρητά το αντίθετο, θεωρείται δωρητής οργάνων, χωρίς καν τη συναίνεση των συγγενών. Είναι όμως σχεδόν βέβαιο, ότι τυχόν εφαρμογή της εικαζόμενης συναίνεσης, με δεδομένες τις εκφρασμένες αντιρρήσεις, τη δυσπιστία των πολιτών, αλλά και τις αναστολές που θα δημιουργηθούν στους γιατρούς ΜΕΘ να προχωρήσουν σε αφαίρεση οργάνων χωρίς την ενημέρωση και έγκριση των συγγενών, όχι μόνο δεν θα οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της πτωματικής μεταμόσχευσης, αλλά αντιθέτως θα επηρεάσει αρνητικά τη δωρεά οργάνων. Γιατί η δωρεά οργάνων σώματος ως κορυφαία πράξη αλτρουισμού, δεν μπορεί παρά να αποτελεί ελεύθερη επιλογή συνειδητοποιημένων πολιτών.

Το τεκμήριο της «εικαζόμενης συναίνεσης», το οποίο επιχειρεί να θεμελιώσει η κυβέρνηση ακυρώνοντας τον εθελοντικό και συνειδητό χαρακτήρα της δωρεάς οργάνων, υπονομεύει τον ίδιο το θεσμό.
Οι ενεργοί, συνειδητοποιημένοι κοινωνικά πολίτες δεν δέχονται να ερμηνεύει η κυβέρνηση τις προθέσεις τους. Διεκδικούν να ορίζουν οι ίδιοι τη ζωή και το μέλλον τους. Οι πλημμυρισμένες από κόσμο πλατείες της χώρας στέλνουν ηχηρό μήνυμα απόρριψης κάθε συναίνεσης και μάλιστα εικαζόμενης!!!

Σόφα Παπαδόγιαννη και Φώτη Χρυσικό - Αυγή 17/6/11

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου