Στήνουν σκηνικό ελληνικού αφοπλισμού – Πάνε για λύση “a la ΔΝΤ” στο Αιγαίο υπέρ της Τουρκίας

Για άλλη μία φορά ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας Egemen Bagis προτείνει σε συνέντευξη του αυτή την φορά στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ την "αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών". Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το δημοσίευμα ο Τούρκος υπουργός «ένας από τους λόγους που η οικονομική κρίση χτύπησε την Ελλάδα είναι και η κούρσα των εξοπλισμών με την Τουρκία».

Και συνεχίζει λέγοντας ότι «πρέπει να προστατεύει ο ένας τον άλλο και όχι να προστατευόμαστε ο ένας εναντίον του άλλου». Μάλιστα αναφέρει ότι «δεν θέλουμε άλλα υποβρύχια, πρέπει να ξυπνήσουμε γιατί κάποιες άλλες χώρες απολαμβάνουν τα προνόμια από τους δικούς μας εξοπλισμούς». Και τελειώνει τη δήλωση του λέγοντας ότι «η κρίση είναι ευκαιρία».

Αν και τα λόγια του Τούρκου υπουργού ακούγονται ωραία στα αυτιά του μέσου Έλληνα πίσω από αυτά τα λόγια κρύβονται αρκετά ψέματα και πολλές κεκαλυμμένες αλήθειες. Πρώτα από όλα με βάση τα στοιχεία που δίδονται κάθε χρονιά οι δαπάνες του ελληνικού κράτους για την αγορά νέων οπλικών συστημάτων δεν ξεπερνούν το 0,8% του ΑΕΠ. Αν τώρα, στο ποσό αυτό προστεθούν οι δαπάνες για μισθούς συντάξεις, τα λειτουργικά έξοδα όπως καύσιμα, ανταλλακτικά, αναλώσιμα υλικά καθημερινής χρήσης, κλπ τότε πράγματι οι δαπάνες αγγίζουν το 2,8% του ΑΕΠ.

Όμως άραγε μπορεί να οδηγηθεί μία χώρα σε οικονομική κρίση όταν δαπανά το 0,8 % του ΑΕΠ της σε εξοπλισμούς? Διότι τα λοιπά έξοδα υπάρχουν και θα υπάρχουν ανεξαρτήτως αν αγοράζουμε νέα μαχητικά ή νέα πλοία ή άρματα μάχης γιατί είναι πάγια έξοδα.

Πρόκειται για τις πάγιες δαπάνες που εξασφαλίζουν το μίνιμουμ των δυνατοτήτων της διασφάλισης
της εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας. Επομένως τίθεται το απλό εξής ερώτημα, υπάρχει κάποια ελληνική κυβέρνηση που θα μπορούσε να δικαιολογήσει στον ελληνικό λαό την απώλεια της εθνικής και εδαφικής κυριαρχίας ή την δημιουργία ελλείμματος στην ασφάλεια του.

Αυτό που οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες δεν γνωρίζουν είναι ότι η Άμυνα της χώρας δεν είναι μία απλή υπόθεση. Δεν είναι σαν να διοικείς μία επιχείρηση που ακόμα και αν κάνεις κάποιος λάθος μπορείς άμεσα να το διορθώσεις με κάποιο σχετικά μικρό κόστος. Δεν γίνεται για παράδειγμα να αποσύρεις από την ενεργό δράση τόσα αεροπλάνα, και τόσα πλοία και όταν τα χρειαστείς να εκτιμάς ότι θα μπορείς να τα έχεις άμεσα σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Τα μαχητικά, τα άρματα μάχης, οι μονάδες επιφανείας τα υποβρύχια δεν τα βρίσκει κανείς στο ράφι και τα αγοράζει όποτε χρειαστεί. Χαρακτηριστικά ακόμα και αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να αγοράσει νέες φρεγάτες για το ΠΝ για να αντικαταστήσει τις 10 παλαιές φρεγάτες (μέσης ηλικίας 30 ετών) Standard το πρώτο πλοίο της παραγγελίας θα ήταν διαθέσιμο στο ΠΝ μετά από 6 χρόνια, με απλά λόγια το 2016. Και όλα αυτά όταν οι Τούρκοι διαθέτουν ήδη υπεροπλία στο Αιγαίο με το γιγαντιαίο ναυπηγικό τους πρόγραμμα σε εξέλιξη, το οποίο για την ιστορία περιλαμβάνει την ναυπήγηση     

8 κορβετών
4 φρεγατών
6 αντιτορπιλικών AAW
1 Ελικοπτεροφόρου δυνατότητας μεταφοράς 8 ελικοπτέρων και 700 στρατιωτών
16 περιπολικών ανοικτής θαλάσσης
4 κορβετών για το Λιμενικό Σώμα
8 αποβατικών σκάφη LCT
2 αποβατικών πλοία LST (εκτοπίσματος 4000 τόνων περίπου)
6 υποβρυχίων Τ214ΤΝ
4 υποβρυχίων Τ209/12000 υπό εκσυγχρονισμό
8 φρεγατών O.H Pery υπό εκσυγχρονισμό εκ των οποίων οι 4 με πρόβλεψη για αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες
3 βοηθητικών πλοίων

Είναι πραγματικά αστείο κανείς να ακούει τον Τούρκο υπουργό να ισχυρίζεται ότι οι δύο χώρες δεν χρειάζονται υποβρύχια, όταν μόλις πριν από 6 μήνες ανακοινώθηκε το τελικό κόστος ναυπήγησης των 6 τουρκικών υποβρυχίων Τ214ΤΝ (2 δισ. ευρώ) και το ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον μία δωδεκάδας τουρκικών εταιρειών και ερευνητικών ιδρυμάτων στην ναυπήγηση των συγκεκριμένων  υποβρυχίων. Αν όμως ο Τούρκος υπουργός εννοεί και αληθινά πιστεύει αυτά που προτείνει, τότε γιατί η Άγκυρα δεν δείχνει έμπρακτα  την καλή της πρόθεση ακυρώνοντας το συγκεκριμένο πρόγραμμα?

Γιατί δεν ενημερώνει ο Τούρκος υπουργός τις τουρκικές εταιρείες που προσδοκούν βιομηχανική συμμετοχή στο πρόγραμμα της τάξης του 80% της αξίας της προμήθειας, ότι η ναυπήγηση των σκαφών δεν είναι αναγκαία πλέον; Μήπως γιατί ξέρει ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, δεδομένου των χρημάτων που έχουν επενδυθεί από τις τουρκικές εταιρείες για την ανάπτυξη των συστημάτων που θα εγκατασταθούν στα νέα τουρκικά υποβρύχια 214;    

Γιατί δεν ακυρώνει άμεσα την απόκτηση 100-120 μαχητικών F-35 κόστους τουλάχιστον τα 10 δισ. ευρώ, έτσι ώστε να καταστεί "άνευ λόγου" το πρόγραμμα απόκτησης Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους της Π.Α. κόστους 4,5 δισ. ευρώ;

Γιατί δεν ακυρώνει άμεσα την ανάπτυξη του προγράμματος εγχώριας ανάπτυξης και κατασκευής του νέου άρματος μάχης ALTAY;

Πως μπορεί ο υπουργός Επικρατείας της Τουρκίας να μας πείσει για τις φιλικές προθέσεις της χώρας του όταν τα τουρκικά μαχητικά στην κυριολεξία ξυρίζουν τις στέγες των σπιτιών στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου? Πως μπορεί ο κατά τα άλλα «καλοπροαίρετος» Τούρκος υπουργός να μας εξηγήσει γιατί το τουρκικό Ναυτικό αποφάσισε  να δημιουργήσει μία μόνιμη δύναμη διατήρησης της ασφάλειας στην Μεσόγειο αποτελούμενη από τα κάτωθι πλοία επιφανείας
  
F-247, TCG Kemalreis, κλάση MEKO 200 TN II ,
F-241, TCG Turgutreis, κλάση MEKO 200 TN I ,
F-490, TCG Gaziantep, κλάση G (O.H Perry)
F-491, TCG Giresun, κλάση G , (O.H Perry)
A-580, TCG Akar, κλάση Akar σκάφος ανεφοδιασμού στόλου

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού και ελληνικού τύπου είναι η πρώτη φορά που το τουρκικό Ναυτικό πραγματοποιεί κάτι τέτοιο. Η νέα στρατηγική του τουρκικού Ναυτικού είναι απλή και ξεκάθαρη, με βάση την NAVTEX101/10 η τουρκική κυβέρνηση ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα ότι θα εκτελεί σε μόνιμη βάση την επιχειρησιακή αποστολή με τίτλο «Ασπίδα του Αιγαίου και της Μεσογείου» (Agean - Mediteranian Shield), κατά της τρομοκρατίας στην περιοχή αυτή.

Με λίγα λόγια η Τουρκία ανέλαβε με την ανακοίνωση αυτή τις στρατιωτικές και ναυτικές ενέργειες στη θαλάσσια περιοχή του FIR Αθηνών και Λευκωσίας, εναντίον της τρομοκρατίας, υποδηλώνοντας ότι είναι η μόνη ναυτική δύναμη στην περιοχή (Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειο) που παρέχει προστασία στα πλοία με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο. Όπως αναφέρει η εφημερίδα Ελευθεροτυπία σε πρόσφατο δημοσίευμα της "Σε σύνοδο για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών, που έγινε τον Φεβρουάριο στην Ιταλία, ο εκπρόσωπος της Τουρκίας, πλοίαρχος Κενάνογλου, δήλωσε ότι με βάση σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, την 1η Απριλίου 2006, η Τουρκία έχει αναλάβει επιχειρήσεις εναντίον της τρομοκρατίας για την προστασία των θαλάσσιων μεταφορών στην περιοχή του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου με την επωνυμία «Ασπίδα της Μεσογείου». Ανέφερε επιπλέον ότι "πρέπει - και παρακαλούνται - όλα τα πλοία, εμπορικά και πολεμικά, να δίνουν πληροφορίες στα τούρκικα πολεμικά πλοία που εκτελούν επιχειρήσεις «Ασπίδα της Μεσογείου», προκειμένου να διευκολύνονται οι προσπάθειες της Τουρκίας κατά της τρομοκρατίας".

Ειδικά η τελευταία επισήμανση θα πρέπει να εξηγεί και την προσπάθεια της τουρκικής κορβέτας TCG BAFRA (F-505) να ελέγξει τα στοιχεία του δρομολογίου του ελληνικού φορτηγού πλοίου ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ (λιμένα απόπλου, κατάπλου, όνομα πλοίου) ενώ αυτό βρισκόταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα κάτι που μόνο οι ελληνικές Αρχές έχουν δικαίωμα να πράξουν.

Την περίοδο εκείνη η ελληνική κοινή γνώμη είχε εκπλαγεί με την θρασύτητα των τουρκικών ενεργειών. Τελικά οι Τούρκοι εφήρμοζαν αυτό που είχαν δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2010 και τίποτα περισσότερο δηλαδή την επιστροφή τους στα γνώριμα σε αυτούς από την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ύδατα του Αιγαίου.

Προφανώς ο Τούρκος υπουργός αυτό εννοούσε όταν έλεγε «να προστατεύει ο ένας γείτονας τον άλλο». Ίσως τελικά οι Τούρκοι να είναι οι μόνοι στην περιοχή που "νοιάζονται" για εμάς, αφού με τον τρόπο αυτό θα περιορίσουμε τα έξοδα για την θαλάσσια ασφάλεια του αρχιπελάγους. Εξάλλου τι άλλο μπορούμε να κάνουμε είναι σίγουρο ότι η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας πιστεύει ότι η χώρα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την Τουρκία στρατιωτικά λόγω της οικονομικής κατάστασης.

 Όπως είχε δηλώσει σε εκπομπή στην τηλεόραση ο ΑΝΥΕΘΑ Παναγιώτης Μπεγλίτης «Είτε μας αρέσει, είτε όχι για αντικειμενικούς λόγους (δημογραφικούς, μεγέθους, κτλ.) η Τουρκία είναι μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη και εμείς πρέπει να αναπροσαρμόσουμε την πολιτική μας».
Η ομολογία αυτή αντικατοπτρίζει δυστυχώς την ψυχή και το πνεύμα της πολιτικής που ακολουθεί η παρούσα κυβέρνηση. Αφού με λίγα λόγια τα πράγματα ήρθαν εδώ που ήρθαν και αφού δεν έχουμε τη θέληση και την ψυχική δύναμη να αγωνιστούμε με ότι έχουμε στη διάθεση μας έχουμε υποκύψει στο ψευδοδίλημμα "πόλεμος ή υποχώρηση" τη στιγμή που παντού διακηρύσσουμε ότι ποτέ μία υπό ένταξη στην ΕΕ Τουρκία θα ήταν στρατιωτική απειλή για την Ελλάδα.

Έτσι για άλλη μία φορά όπως και με την περίπτωση της οικονομίας που επιλέξαμε το ΔΝΤ οδηγούμαστε σε "μοναδική λύση" που θα μας βγάλει από την δύσκολη θέση για να έχουμε να δικαιολογήσουμε στους Έλληνες πολίτες γιατί δεν μπορούμε να υπερασπίσουμε την εθνική κυριαρχία και συμφέροντα της χώρας.

Οδηγώντας την κατάσταση σε αδιέξοδο και μη παρουσιάζοντας καμία άλλη εναλλακτική λύση ακόμα και αποκλείοντας αυτές που έχουμε δικαιολογούμε την εγκατάλειψη όλων αυτών για τα οποία οι προηγούμενες γενιές αγωνίστηκαν. 
Άλλωστε τι αξία έχει να εκχωρήσουμε μέρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων αρκεί να κοιμόμαστε ήσυχοι και να κάνουμε οικονομία, με τις τουρκικές φρεγάτες να προστατεύουν από τρομοκρατικές απειλές τα νησιά του Αιγαίου και τις ακτές της Αττικής.

defencenet