«Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά. Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά.» Φώτης Κόντογλου - Παράδοση

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Θυρανοίξια του Ιερού Ναού στο Βίτσι.

Επιτέλους τό όνειρο και οι προσδοκίες 6 δεκαετιών είναι γεγονός. Μετά από σειρά ετών και πολλών δυσκολιών πραγματοποιήθηκαν, την 26 Ιουνίου 2010, τα Θυρανοίξια - Εγκαίνια του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου του Ελευθερωτή & Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, στο Βίτσι, στο βουνό της Ελληνικής νίκης απέναντι στον κομμουνιστοσυμμοριτισμό, παρουσία δύο Μητροπολιτών (Καστοριάς και Φλωρίνης Πρεσπών - Εορδαίας) και πλήθους πιστών, σωματείων και πολεμιστών της εποχής και άλλων επισήμων.
Τον λόγο της ημέρας εξεφώνησε ο ε.α. Αντιστράτηγος Π. Μαυροδόπουλος ο οποίος είπε:

Σεβασμιότατοι Ιεράρχες Καστοριάς, Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας

Κύριε Δήμαρχε Βιτσίου
Κύριε Πρόεδρε της Ε.Α.Α.Σ
Αξιότιμοι συμμετασχόντες στις επιχειρήσειςΑγαπητοί Συνάδελφοι
Κυρίες και Κύριοι

Στο πρόσωπο του ανθρώπου, πολλές φορές, διαβάζουμε μια εύγλωττη σιωπή.

Μια σιωπή που εκφράζει παραστατικά και ανάγλυφα τα συναισθήματά του.
Ιδίως όταν ο άνθρωπος έχει αντιληφθεί τα μεγέθη των ανθρωπίνων άθλων, και την αποκάλυψη του μεγαλείου των αγωνισθέντων για την σωτηρία της Πατρίδος.
Εκείνων των μαχητών, που κατέστησαν στέρεα παραδείγματα και σήμερα αγγίζουν τα βάθη της ψυχής των μετέπειτα Ελλήνων.
Εκείνων των Ελλήνων, που αναγνωρίζουν την αλήθεια της Θρησκευτικής Πίστεως που την θέτουν σε ευθεία αναλογία με την ιδέα της Υπέρ Πατρίδος Θυσίας.
Σήμερα, αυτή την ξεχωριστή ημέρα, καθώς τελούμε τα θυρανοίξια του ανεγερθέντος Ιερού Ναού σε μία ράχη του Βιτσίου, αφιερωμένου στους Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και τον Άγιο Γεώργιο τον Ελευθερωτή, ας μη μείνουμε σιωπηλοί.
Ας εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας έμπρακτα.
Με την απόλυτο εντιμότητα των συναισθημάτων μας.
Με την αναγνώριση των αξιών Πατρίδα - Θρησκεία.
Με την ειλικρινή μας συμμετοχή στο μάθημα της Εθνικής μας αυτογνωσίας.

Ο Ιερός Ναός των Αγίων Ιωάννη του Προδρόμου και Γεωργίου του Ελευθερωτού είναι η έμπρακτη ανταπόκριση (ένα πολύ σημαντικό γέννημα) σε ένα αδιάλειπτο αίτημα χιλιάδων Ελλήνων πιστών, για να αποκτήσουν την δυνατότητα (την απόκτηση της δυνατότητος) για προσευχή, υπέρ της αναπαύσεως των ψυχών εκείνων των Ανδρών που έδωσαν την ζωή τους πιστοί στις επιταγές της Πατρίδος, των ανδρών η θυσία των οποίων (και που ) θα αποτελεί στο μέλλον καύχημα των Ελλήνων Πατριωτών.
Εκείνων δηλαδή, που συμμετείχαν με το σώμα τους και την ψυχή καθώς και των λοιπών συμπολεμιστών τους σ’ αυτόν τον ορεινό όγκο.
Η επισημότητα και η παρουσία στα Θυρανοίξια τριών εκκλησιαστικών Ιεραρχών των Σεβασμιοτάτων Σπάρτης κ.κ Ευσταθίου, Καστοριάς κ.κ. Σεραφείμ και Φλωρίνης κ.κ. Θεοκλήτου, καθώς και πλήθους απλών Ελλήνων Πολιτών, με παρακινούν στο :
Να ευχαριστήσω τον Θεό, που με αξίωσε, να συμβάλλω ως μέλος της Ερανικής Επιτροπής, στην αγορά – μεταφορά – τοποθέτηση και μερική προς το παρόν Αγιογράφηση του Ιερού αυτού Ναού.
Να ευχαριστήσω την Ερανική Επιτροπή του Ιερού Ναού Αγίων Κων/νου και Ελένης, για την τιμή που επεφύλαξε στο πρόσωπό μου, με το να με επιλέξει, ως ομιλητή στην ιδιαίτερη αυτή Θρησκευτική Τελετή.
Να σας διαβεβαιώσω ότι με οποιαδήποτε ιδιότητα θα ευρίσκομαι στο μέλλον, θα συνεχίσω με τον ίδιο ενθουσιασμό την προσπάθεια για την ολοκλήρωση του έργου που έχει αναλάβει η Ερανική Επιτροπή σχετικά με το έργο της ανεγέρσεως του Ιερού Ναού και την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
Η σημερινή ημέρα για μένα αλλά και για τους λοιπούς παρευρισκομένους, πιστεύω καθώς για αυτούς που δεν μπόρεσαν να έρθουν, είναι μία ξεχωριστή ημέρα.

Ο Τριαδικός Θεός άκουσε τις προσευχές των πιστών και με την ευσέβεια των Ευεργετών - Δωρητών καταφέραμε να εγκαταστήσουμε τον Ιερό Ναό σ’ αυτήν την ράχη του Βιτσίου, και να πραγματοποιούμε σήμερα τα Θυρανοίξια ενός Ναού, που η πραγματοποίησή του αποτέλεσε μία συντονισμένη και δυσχερή ταυτόχρονα προσπάθεια, πολλών Ελλήνων σε βάθος χρόνου.

Επιτρέψτε μου μία σύντομη αναφορά στο ιστορικό της προσπάθειας αυτής.

Η ιδέα για δεκαετίες παρέμενε ανεκπλήρωτη.
Οι απαιτήσεις όμως συγγενών ατόμων, που έχασαν την ζωή τους, αλλά και αγωνισθέντων στην παρούσα περιοχή, οδήγησε προ 20 ετίας περίπου τον μακαριστό Μητροπολίτη Καστοριάς Γρηγόριο να ξεκινήσει μία προσπάθεια ανεγέρσεως ενός Ναού στο σημείο που τώρα ευρισκόμαστε.
Δυστυχώς η ξαφνική του απώλεια σε τροχαίο δυστύχημα, δεν επέτρεψε την ολοκλήρωση της προσπάθειας και παρέμεινε μόνο η τσιμεντένια βάση του Ναού, μέχρι να ξεκινήσει μία νέα προσπάθεια στην ίδια βάση, από τον σημερινό Μητροπολίτη Καστοριάς κ.κ. Σεραφείμ, ο οποίος δια της συγκροτήσεως της Ερανικής Επιτροπής δημιούργησε τον φορέα συλλογής δωρεών χρηματικών ποσών, βάσει των οποίων έγινε πράξη το όραμα πολλών πιστών μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις 8 μηνών.

Δεν θα αναφερθώ σε ονόματα για να μην αδικήσω κάποιον, αλλά θα ήθελα να τονίσω δύο εξ’ αυτών:
Τον συντοπίτη σας κύριο Μιχαηλίδη Αναστάσιο ο οποίος συνετέλεσε τα μέγιστα διευθύνοντας - επιβλέποντας και συντονίζοντας τις τεχνικές εργασίες και όχι μόνο,
Τον Ανθυπολοχαγό ε.α. και Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Α.Α.Σ. κύριο Τοτονίδη Νικόλαο ο οποίος πιέζοντας μετά ζήλου και φορτικότητος προς κάθε κατεύθυνση και ιδιαίτερα τα μέλη της Ερανικής Επιτροπής, επιτάχυνε την προσπάθεια υλοποιήσεως της ιδέας για τοποθέτηση του Ιερού Ναού στον παρόντα χώρο, τον Ιερό Χώρο όπου σήμερα εμείς έχουμε την ευλογία αλλά και την ιδιαίτερη χαρά να παρευρισκόμεθα, μέσω της ευαισθητοποιήσεως Συναδέλφων, Ιδιωτών αλλά και άλλων Πατριωτών, οι οποίοι κινήθηκαν με Αποφασιστικότητα - Σθένος και συγκινητική αφοσίωση.

Τελειώνοντας επιτρέψτε μου εκ μέρους της Ερανικής Επιτροπής να Συγχαρώ – Ευχαριστήσω:

1. Τον Σεβασμιότατον Μητροπολίτη Καστοριάς κ.κ. Σεραφείμ, διότι επί των ημερών του ευοδώθηκε η μακροχρόνια προσπάθεια για την ανέγερση ενός χώρου Λατρείας εκεί που αίμα Ελλήνων πότισε την παρούσα περιοχή
2. Την Ερανική Επιτροπή και ιδιαίτερα τον κ. Γιαννάκενα ο οποίος Δημοσίευσε την απαίτηση αλλά και συντόνισε Μέλη της Ερανικής Επιτροπής για την συλλογή των χρηματικών ποσών τα οποία κατάστησαν σύντομη και δυνατή την ανέγερση του Ιερού Ναού.
3. Τους Ευεργέτες
α. .κ Αγαθοκλή Γάκην από Καλλονή Γρεβενών δια διαθέσεως ποσού 10.000,00 ευρώ,
β. Χήρα σύζυγο αντιστρατήγου Τάξεως Σ.Σ.Ε. 1942 ( η οποία επιθυμεί την ανωνυμία), δια διαθέσεως του ποσού των 5.000,00 ευρώ,
γ. Ανώνυμο εφοπλιστή δια διαθέσεως του ποσού των 5.000,00 ευρώ επίσης,
δ. Την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών δια διαθέσεως του ποσού των 2.500,00 ευρώ
ε. Τον Αντγο ε.α. κ. Καραχάλιον Γεώργιον διά διαθέσεως του ποσού των 2000,00 Ευρώ , οι οποίοι με ποσά άνω των δύο χιλιάδων ευρώ, επιτάχυναν την υλοποίηση του Οράματος.
στ. Τον Δήμαρχο Βιτσίου κ. Τέρψη Αθανάσιο και το Δ.Σ. Δήμου Βιτσίου για την παραχώρηση του χώρου και για την καθ’ οιανδήποτε συμβολή των στην ανέγερση του Ναού.

4. Άπαντες τους καταβαλλόντες προσπάθειες και αισίως φέραντες σε πέρας το έργον ή καθ’ οιανδήποτε τρόπο βοηθήσαντες κατά την πορεία αυτού.

Βίτσι , 29 Ιουν 2010

Αντγος ε.α. Παντελής Μαυροδόπουλος
Μέλος της Ερανικής Επιτροπής 



armyalert.blogspot.com

2 σχόλια:

  1. Αντί για Συγχαρητήρια, που εξυπακούονται, ένα μεγάλο ευχαριστώ, μες απ' την καρδιά μου, ως Έλλην, θέλω να σας πω, για τις Θερμοπύλες που φυλάτε! Σας ευχαριστώ!!
    Ιωάννης Παναγάκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΔΩ

    Εδώ, στο γλαυκό κύμα της γαλάζιας άνοιξης
    που πίνει ολόχυμο το θρόισμα του σταυρωτού πανιού
    στο ξάστερο αεράκι·
    πώς μπορεί να χωρέσει ένα μισό φεγγάρι!

    Εδώ, που σπαρμένα σε κάθε στάλα Αιγαίου,
    μυριάδες κομμάτια από φως
    φλογίζουν το υγρό ρίγος του όνειρου,
    πώς ν’ απλωθεί η ιδέα του σκότους!

    Εδώ, ναι ’δω, στους ξανθούς κάμπους των καλοκαιριών
    που κανένας χειμώνας, όσο τρανός κι αν ήταν,
    δεν μπόρεσε να σβήσει την άνοιξη της αναπνοής τους,
    πώς να ευδοκιμήσει ο βοριάς της Ανατολής!

    Στη λιόστρωτη εδώ, γειτονιά των Θερμοπυλών
    και στων Μαραθωνομάχων τις λόχμες,
    που το άροτρο της ζωής γνέθει τις παλιές φορεσιές του ήλιου,
    να τις θυμάται και να ορθώνεται,
    να τις φορά και να φλογιέται η πέτρα,
    πώς να σταθεί η ανολοκλήρωτη καρδιά!

    Στις πνοηρρεούσες αστροφεγγιές του συνειδέναι, εδώ,
    που μέσα τους ξεψυχούν
    κι αιώνια ανασταίνονται οι υπάρξεις·
    για της αγάπης τη σπορά·
    πώς να ριζώσει το μίσος!

    Εδώ, στο φεγγοβόλημα των καμπαναριών
    στους Αναστάσιμους χτύπους της καμπάνας,
    πώς θα μπορούσαν να υψωθούν σιδερόφρακτοι
    στις καρδιές των αετών του Αρχιπελάγους
    οι μιναρέδες των νέων Ασσασσίνων!

    Εδώ, που το αίμα άσπρισε τους τοίχους των σπιτιών
    κι η αγωνία των αθώων έβαψε έναν Ντελακρουά
    στης Χίου το … συνωστισμό,
    Ποιο ασκέρι αρνησιπάτριδων μπορεί να επιβιώσει!

    Στο μονοπάτι ΕΔΩ, που δεν έχει γυρισμό,
    απ’ της τιμής και του χρέους την πόλη,
    κι απ’ του ήλιου τις φωτολαλιές,
    κι απ’ του Ραδάμανθυ την κρίση,
    ποιός θα αλλάξει τον ρουν του!

    Ιωάννης Παναγάκος
    Άνχης (ΠΖ) ε.α. - Σ.Σ.Ε./1971
    Δάσκαλος Σκακιού - Λογοτέχνης
    Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

    ΑπάντησηΔιαγραφή