Σημίτης: «Η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ θα είναι μια ταπεινωτική για τη χώρα εξέλιξη»

• Η προειδοποίηση ανήκει στον πρώην πρωθυπουργό Κ. Σημίτη. Περιλαμβάνεται σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» στις 21 Δεκεμβρίου 2008
• Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ασπάζεται ούτε τα λεγόμενα του κυρίου Σημίτη και εμμένει στον δρόμο που χάραξε από τότε που επισκέφτηκε τον Ομπάμα

Απευθυνόταν προφανώς στην τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και όχι στην παρούσα του ΠΑΣΟΚ, η οποία όπως αποδεικνύεται ολοκλήρωσε το έργο της προκατόχου της.
Η υπενθύμιση αυτή αποτελεί την πιο πειστική απάντηση σε όσους από το..κυβερνών κόμμα επιχειρούν να εξωραΐσουν την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ με το πρόσχημα ότι αυτή επιχειρείται μέσω του μηχανισμού στον οποίο συμμετέχει και η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Βέβαια και οι κυβερνήσεις Σημίτη δεν είναι άμοιρες ευθυνών για την τραγική θέση στην οποία
βρέθηκε η χώρα. Κυρίως εξαιτίας των πολιτικών που εφάρμοσαν μετά το 2001, τις οποίες φρόντισε να αντιγράψει πιστά στη συνέχεια ο Κ. Καραμανλής.
Τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι και οι δύο στην υπόθεση της υπερχρέωσης της χώρας έβλαψαν το ίδιο. Τόσο ο κ. Σημίτης που το 1996 παρέλαβε το Δημόσιο Χρέος της Γενικής Κυβέρνησης στα 99,4 δισ. ευρώ και το παρέδωσε το 2004 στα 183,2 δισ. ευρώ, προσθέτοντας 85,4 δισ. ευρώ.
Οσο και ο κ. Καραμανλής που το παρέδωσε το 2009 στα 272,3 δισ. ευρώ, αυξάνοντάς το κατά 89,1 δισ. ευρώ. Το φθηνό κόστος δανεισμού για το ελληνικό Δημόσιο και οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, μετά την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ, αντί να αποτελέσουν ευκαιρία για την αποπληρωμή του χρέους, αποτέλεσαν μικροπολιτικά εργαλεία για τη διαιώνιση της κρατικής εξουσίας.

Ετσι φθάσαμε πλέον να μιλάμε για τη «χαμένη δεκαετία του 2000». Οι δημόσιες δαπάνες και τα ελλείμματα (κρυφά ή φανερά) δεν χρηματοδότησαν επενδυτικές δαπάνες οι οποίες θα συνέβαλλαν στον παραγωγικό μετασχηματισμό. Αντιθέτως τα χρήματα, τα οποία ήταν δανεικά, θυσιάστηκαν στον βωμό κομματικών σκοπιμοτήτων...

Ας μιλήσουμε επιτέλους